-
1 przerwać
perf,I. vt\przerwać komuś jdn unterbrechen\przerwać ciążę die Schwangerschaft unterbrechen [ lub abbrechen]II. vi1) ( uciszyć)\przerwać komuś [w pół słowa] jdn [mitten im Wort] unterbrechen2) ( pracować nierówno)silnik przerywa der Motor stocktIII. vr -
2 przerwać
-
3 abschneiden
ab|schneidenI. vt1) ( versperren)jdm den Weg/den Rückzug \abschneiden odciąć komuś drogę/odwrót2) ( abtrennen) ein Stück Käse, Wurst ukrajać [o ukroić] odkrawać [ perf odkroić]; Haare obcinać [ perf obciąć]; Bart zgolić; Blumen ścinać [ perf ściąć]sie schnitten ihm das linke Ohr ab odcięli mu lewe uchowährend der Arbeit im Sägewerk schnitt er sich die linke Hand ab podczas pracy w tartaku uciął sobie lewą dłoń3) ( unterbinden)jdm das Wort \abschneiden przerywać [ perf przerwać] komuś w pół słowa [o zdania]5) davon könntest du dir eine Scheibe \abschneiden ( fam) mógłbyś wziąć to sobie za wzórgut \abschneiden udać się, poszczęścić się, odnieść sukcesschlecht \abschneiden nie udać się, nie poszczęścić się, ponieść porażkę[bei einer Prüfung] gut/schlecht \abschneiden wypaść dobrze/źle [na egzaminie]
См. также в других словарях:
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego
pół — «połowa czegoś, jedna z dwóch równych części» Pół jabłka. Pół miesiąca, roku. Pół szklanki herbaty. Dwa i pół metra materiału. Podzielić coś na pół. ∆ Pół czarnej «mała porcja czarnej kawy» ∆ Pół do pierwszej, drugiej itd. «godzina dwunasta,… … Słownik języka polskiego
przerwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}w pół słowa [zdania] {{/stl 13}}{{stl 7}} wtrącić się, przerwać komuś, nie czekając, aż skończy mówić; przeszkodzić komuś w kontynuowaniu wypowiedzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przerwali mu w pół słowa,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
słowo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I. Mc. słowowie; lm D. słów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znak dźwiękowy lub graficzny należący do systemu językowego, mający jakieś znaczenie lub modyfikujący znaczenie innych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
zdanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zdać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zdanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zdań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego